Niet alleen overheidsambtenaren worstelen met hun publieke rol waar het de social media betreft. Wetenschappers hebben het er ook moeilijk mee. Dat bleek wel op de masterclass social media die de Universiteit van Wageningen organiseerde op de Groenegolflengte van 2011: #ggl11.

Controle

Mogen wij nu wel twitteren en onze mening via Facebook delen? Is dat wel handig? En, hoe gaan we de discussie aan via de social media? Hoe houden we de kwaliteit van die discussie en de reputatie van onszelf, ons onderzoek en onze universiteit daarbij onder controle?

Prangende vragen van wetenschappers die de drempel van de social media willen nemen. Vragen die een antwoord nodig hebben, voordat de voordelen van de social media geïncasseerd kunnen worden...

Oplossing

Een oplossing werd op die middag door een van de aanwezigen aangedragen: kijk naar hoe de wijkagenten het doen. Wijkagent Freek de Ridder van de wijk Zuilen in Utrecht, bijvoorbeeld, beheert de twitteraccount @wijkagut_zuilen. Vanuit zijn functie, en niet als persoon.

Heel slim, want op die manier kan hij, Freek de Ridder, zijn functie op termijn overdragen aan de volgende wijkagent. Deze neemt de taak van Freek over, inclusief zijn social media, en zijn online reputatie.

Groot hart

Handig! Het enige wat daarvoor nodig is: een groot hart. En uit het centrum stappen, ten faveure van je eigen functie. Jouw thema centraal stellen. En natuurlijk bestuurlijke ademruimte en ondersteuning.
Iets voor wetenschappers?

Kijk ook naar dit artikel over het verschil tussen functionaris en persoon.