Een blog is een kindje, jouw kindje. Dat je de wereld instuurt, met een lunchpakketje achter op zijn fiets. Hoe zorg je ervoor dat jouw kindje zich redt, alleen in de wereld, tussen al die mensen met uiteenlopende bedoelingen? Daarvoor heb je maar één kans. Want, als het eenmaal onderweg is, heb je er geen invloed meer op.

Een kleine handreiking voor de beginnende blogger...

Eén onderwerp, één probleem

Zorg ervoor dat je blog gaat over één onderwerp, een aansprekend en herkenbaar probleem. Begin daarom met een observatie: beschrijf het probleem kort en pakkend, zodat het voor iedereen duidelijk is wat je wilt bespreken. Weersta de verleiding om meerdere onderwerpen tegelijkertijd aan te pakken; bewaar de andere onderwerpen voor volgende blogs. (Het is handig om tijdens je werk een notitieblokje bij te houden van mogelijke onderwerpen/problemen die je kunt gebruiken. Want tijdens het schrijven van bijvoorbeeld een projectvoorstel of een mail is de inspiratie vaak het grootst.)

De mogelijke gevolgen: de betekenis

Geef daarna aan wat de mogelijke gevolgen zijn. Wat is de betekenis van jouw observatie? Wat zijn de gevolgen van het probleem? Welke situaties ontstaan erdoor en welke misverstanden, ongemakkelijkheden of lastige manieren van werken kunnen het gevolg zijn? Ook hier zijn beelden en verhalen sterker dan woorden alleen. Gebruik woorden om beelden en verhalen op te roepen.

Mogelijke oplossingen: de aanbeveling

Sluit je betoog af met een oplossing, voor het probleem. Hoe kun je al die lastige zaken voorkomen? Wat adviseer je de lezer om te doen? Je bent nu aangekomen bij de climax van je blog. Maak je punt(en) hier kort en bondig, met krachtige beelden.

Je kunt je blog afmaken - als je dat wilt - met een uitsmijter: een uitspraak die blijft hangen, een verwijzing naar andere blogs over dit onderwerp of naar achtergrondinformatie.

Op deze manier krijgt je blog een spanningsboog die lezers graag zien. Kijk hier maar eens naar hoe Kurt Vonnegut tegen zo'n spanningsboog aankijkt. In dit geval voor verhalen, maar die boog geldt ook voor blogs.

Hoe pak je dit aan?

Als je je blog aan collega's wilt voorleggen - wat voor een 'werkblog' vaak handig is - maak dan eerst een schets in de vorm van een bouwplannetje. Welk probleem wil je bespreken? Wat is de betekenis van dat probleem? En, wat beveel jij aan als oplossing(en)? Met zo'n bouwplan is overleg en bijstelling nog heel goed mogelijk. Het doet geen pijn. Tenminste, niet zoveel pijn als overleg over een blog dat al helemaal klaar is.

Van bouwplan naar eerste versie

Schrijf je blog daarna in één keer uit en ga dus niet onderweg werken aan taal en mooie zinnen. Laat je dus niet afleiden, maar schrijf door. Ondanks de neiging om de blog in wording telkens weer door te lezen.

De tweede ronde

Dat doe je pas in de tweede ronde. Als alles op papier staat. Dan kun je de spelling controleren, maar ook kun je zinnen of onderdelen verplaatsen omdat ze elders beter tot hun recht komen. (Vaak zijn jouw laatste zinnen het krachtigst; die verdienen een plek vooraan.)

De laatste loodjes

Maak dan - als afsluiting - een pakkende titel. Eentje die de lezer wakkerschudt. En plaats tussenkopjes, om de lezer door het verhaal te leiden; echt handig als je blog wat langer is geworden…

Als je op deze manier te werk gaat, kost het schrijven van een blog relatief weinig tijd en kun je uiteindelijk je kindje met een gerust hart de wereld insturen.

Lees hier meer over dit OBAMA-model voor bloggen.