Moet alles open zodat we goed met elkaar kunnen uitwisselen? Moet om het even wie mee kunnen praten om een goed gesprek mogelijk te maken? Hoe wijzen we de 'ongewenste gasten' - zoals de adverteerders en de ongenuanceerde schreeuwers - in een open community dan op hun plaats? Dan maar een portier bij de deur? Glad ijs...

De kracht van een open community is dat deze vrij kan groeien en dat er - binnen de randvoorwaarden die de communitymanager stelt - vrije uitwisseling van ideeën en kennis kan plaatsvinden. Want, wie kan delen, die kan ook vermenigvuldigen. Dat leidt in veel gevallen tot heel veel moois. Maar het kan ook leiden tot veel ruis, bijvoorbeeld door deelnemers die luidruchtig zijn, die alleen over zichzelf spreken of die nadrukkelijk iets willen verkopen.

Open is niet altijd succesvol

Een open community is niet altijd voorwaarde voor succes; de openheid kan ook tegen de doelstellingen van een community gaan werken. Daarvoor zijn twee redenen: 1) deelnemers kunnen het gebrek aan exclusiviteit en de grote omvang van de groep als een belemmering ervaren en aarzelen om mee te doen, en 2) open communities rond specifieke thema’s lijken soms een ‘waarmerk’ te missen, waardoor het onderscheid tussen (al die andere) communities rond dat ene thema’s lastig te maken is.

Potentiële deelnemers vragen zich dus af of de betreffende community wel kan bieden wat deze pretendeert. Een restrictie op deelname aan de community kan dan een oplossing zijn. Want, denken zij, als er controle ‘aan de deur’ is, zal de kwaliteit van de deelname en de deelnemers vast hoger zijn en misschien ook wel in overeenstemming zijn met het thema dat de naam van de community aangeeft.

Dit mechanisme is voor Jacques-Antoine Granjon - bedenker en oprichter van Vente-privee.com, een zeer succesvol e-commercebedrijf - reden geweest om een besloten community te organiseren. Alleen leden hebben toegang tot de koopjes, die meestal bestaan uit partijen afgeprijsde designerkleding. Klanten kunnen zich kosteloos aanmelden als lid. Ze moeten wel hun e-mailadres, NAW-gegevens en beroep opgeven. Daarmee krijgt Vente-privee.com het recht om mails te sturen over acties.

Controle aan de deur

In de besloten groepen op LinkedIn, de ‘secret groups’ van Facebook en de ‘kringen’ van Google+ zien we ook de mogelijkheid tot het formeren van besloten groepen. Zulke groepen zijn met name succesvol bij exclusieve thema’s en bij settings waarin een (gedeelde) definitie van specifieke thema’s aan de orde is. Ze zijn meteen een middel om ongewenste gasten uit de groep en de conversatie te weren.

Kijk bijvoorbeeld in de besloten LinkedIn-groep van Arnhem aan Zee, waar gekozen is voor beslotenheid om het lokale karakter van de groep te waarborgen. En het was een goed middel om al die adverteerders te weren…