Ergens achteraf in Le Marche raken we met de auto achter een stel snelle brommers met jongelui, met dáárvoor een wit 45-kilometer-auto'tje.

Inhalen is niet raadzaam, ook al laten de onderbroken strepen middenin het zo nu en dan toe. De weg is lang, heuvelachtig en bochtig hier in het boerenland.

Achter ons verzamelt zich een rij Italiaanse auto's in de avondzon. We moeten eigenlijk snel tanken, dus de langzame vaart is gunstig. De druk van de achterliggers is ongebruikelijk afwezig. Men rijdt hier graag tot in de kofferbak om vervolgens - hun perspectief: ik ken de weg hier, ook in het donker - geroutineerd in te halen.

Verbale erupties van adolescenten

Nader beschouwd: het 45-kilometer-auto'tje neemt een scooter op sleeptouw - best avontuurlijk, maar ook best gevaarlijk - en de overige brommers en scooters met jongelui escorteren deze contraptie. Eindelijk kunnen we afslaan naar een tankstation (Self).

Zowel de adolescente karavaan als wij nemen die gelegenheid. De rest van de achteropliggers zet hoorbaar opgelucht aan en stroomt snel door. De jongens tanken de scooter die ze trokken bij, met veel verbale erupties en verwensingen van stoere bijna-mannen. De sleepkabel kan los. Zij kunnen verder, hun avond vieren.

Opvallende coulantie

Opvallend: de coulantie van de groeiende rij auto's die zich achter ons NL-nummerbord zo geduldig - zo ongebruikelijk - verzamelde. Waar zij meestal snel, voortvarend en proactief de wegruimte pakken, laten zij de jongelui hun gang, hun ruimte, hun vrije avond.

Eerder dan ik, herkenden zij de situatie, hun eigen jeugd, maar vooral wie het eerste recht op deze weg heeft, ook (of juist) diegene voor wie deze weg de enige verbinding is met de wereld. Respect.

Zonder morren

De weg - en met name de weg in het achterland maar ook in de drukke dorpjes - is hier niet voor de snelste, maar voor wie deze het meeste nodig heeft. Dat zie je hier zo duidelijk terug als je goed kijkt: stoppen bij elk zebrapad waar een voetganger zou willen oversteken - ook als er geen zebrapad is. En de weg gunnen aan hen die er van oudsher het meeste recht op hebben: voetgangers, wandelaars, fietsers en langzame boerencombinaties.

Zonder morren.