Samenwerking - Overzicht
De artikelen en blog-posts over Social Media en samenwerking
Over Wie Wat Woke van Walter Weyns en over een verkrachting
Schrijven over Woke is op eieren lopen. Zo voelt het: Eén fout en je kop gaat eraf. Cancelling, uitsluiting en achtervolging door online en offline trollen kunnen je deel worden.
Dat is enerzijds een teken van de ernst van de zaak voor de betrokkenen: de kwestie gaat hen zo diep aan het hart dat zij de zwaarst mogelijke retoriek en sancties inzetten.
Anderzijds is het een teken van zwakte: diplomatie en de taal van de toenadering zouden zoveel meer kunnen overtuigen.
Lees hier over het gelijk van Woke in een recente zaak.
Waar logica en empirische wetenschappen er niet in slagen om mensen te bewegen, daar kunnen poëzie en kunst hun verbindende invloed uitoefenen.
Hoe gaat dat precies in zijn werk en waarom lijkt dat juist nu zo noodzakelijk?
Drie voorbeelden...
Laten we eerst naar drie voorbeelden kijken, om te ervaren waar kunst en poëzie hun kracht aan kunnen ontlenen.
Daarna kijken we naar hoe het werkt.
Over De laatste redding, van George Packer (2021)
In Buitenhof van 24 april 2022 spreekt Maaike Schoon met schrijver George Packer over zijn boek “De laatste redding” (2021) en het gevaar dat dreigt voor de democratie, niet alleen in Amerika.
Hij maakt een interessante indeling van het Amerikaanse publiek. Maar ook de aanpak van Macron (Free and Smart France) en Le Pen ("Real French") illustreert zijn typologie.
Packer stelt dat onder meer de oorlog in de Oekraïne laat zien dat de democratie op het spel staat. Maar of hij een haalbare oplossing biedt, dat is de vraag.
Over Beyond Weird van Philip Ball
Kwantumfysica – de leer van de kleinste onderdelen van onze wereld zoals elektronen, fotonen, neutronen, quarks et cetera – is niet te begrijpen. Dat zeggen niet alleen de grondleggers van de kwantumfysica maar ook de moderne natuurkundigen die zich erin verdiepen.
Er gebeuren op de kleinste schaal dingen die wij met onze menselijke beperkingen niet kunnen voorstellen, laat staan begrijpen.
Over Het Nationaalsocialisme als Rancuneleer, en het inleidende essay van Bas Heijne Met de Moed der Wanhoop
Hoewel Ter Braak dat betreurde, heeft zijn essay "Het Nationaalsocialisme als Rancuneleer" de NSB in 1937 waarschijnlijk geen stemmen gekost.
Gelukkig brengt Bas Heijne dit essay weer onder onze aandacht, met een inleidend essay: "Met de Moed der Wanhoop".
Een essay over een essay dus, en daar geef ik hier dan weer een samenvatting van. Een kwestie van gestileerd destilleren, doorkoken tot de kern van de zaak overblijft. Omdat het zo belangrijk is.
We moeten onze kinderen – en daar reken ik onder meer onze jeugd toe die haar informatie grotendeels online verschaft, maar ook Donald Trump, Viktor Orbán, Jair Bolsonaro, Rodrigo Duterte c.s. – leren dat wat zij zeggen consistent, herhaalbaar en controleerbaar moet zijn.
Waarom? Omdat we op die manier oorlogen kunnen voorkomen, en identiteitsconflicten, genocide en ander onvoorstelbaar leed kunnen tegengaan.
Mijn inzending voor de Robbert Dijkgraaf-Essayprijs 2021.
Niet genomineerd. Toch (hier) gepubliceerd.
Raadsel: wie gaat er achter de afgekorte namen schuil?
Van onze verslaggever in herensociëteit Mens Sana – We zien deze avond een bont gezelschap erudiete heren in een kring bijeen. Sigarenrook stijgt op in deze salon met roodfluwelen gordijnen en hardhouten lambrisering. In de fauteuils hangen de gesprekspartners ontspannen onderuit.
In haar essay The Crisis In Education (1954) presenteert Hannah Arendt de paradox van de opvoeding: dat opvoeding enerzijds dient om kinderen de verantwoordelijkheid te geven voor de wereld en het behoud daarvan, en anderzijds om kinderen voor te bereiden op de wereld en de vernieuwing daarvan.
Dus, enerzijds moet opvoeding de kinderen beschermen tegen de harde wereld, en anderzijds moet opvoeding de kinderen leren de wereld minder hard te maken.